کد مطلب:3803 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:12

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

دليل سكوت رهبري در برابر بعضي انحرافات كه براي همه مشخص شده چيست ؟ چرا عده اي هنوز با تمام ولخرجيها در پستشان باقي مي مانند ؟

الف : اگر ثابت شد كه مقام معظم رهبري في الواقع در مقابل انحرفات سكوت نموده اند ، آنگاه بايد علت آنرا جويا شويم .

مااصولا معتقديم كه رهبري در مقابل انحرافات در همه زمينه ها موضع واضح ومشخصي دارند. در همه مواردي كه انحراف محسوب مي شده اعم از سياسي ، اخلاقي ، اقتصادي،اجتماعيبه صورت جدي اعلام خطر كرده اند . ما مي توانيم با ارائه فهرستي از موضوعات وصحبتهاي رهبري بر روي انديشه سكوت رهبري خط بطلان بكشيم .

ب :در پاسخ به اين سؤال بايد شبهه اي كه در مورد جايگاه رهبري ووظايف ايشان است رفع شود .وظيفه رهبري برحسب حدود اختيارات اين جايگاه در قانون اساسي، هماهنگي قواي سه گانه است وانجام كارهاي اجرايي توسط ايشان وجهه قانوني ندارد .

به عنوان مثال : جايگاه نماينده مجلس در نقش پارلماني اش تلاش در جهت تصويب قوانين لازم براي اداره كشور است و ما نمي توانيم از او انتظار كار اجرايي داشته باشيم . اگر رهبري در مسئوليت اجرايي كشور تصور شوند ( نه در جايگاه رهبري ) با قدرت وتواني كه در تقوي وجديت وپيگيري در مسائل در ايشان سراغ داريم ازاقداماتي كه لازمه چنين مسئوليتي استكوتاهي نخواهد كرد .اما وقتي رهبر در جايگاه رهبري قرار مي گيرند بايد هماهنگ كننده قوا وتذكر دهنده انحرافات باشد . چون جايگاه رهبري جايگاه اجرايي نيست وطبعاً اين انحرافات بايد ا زكانال قوه مجريه حل شود . رهبر در پيچ وخمهاي مفاسد اقتصادي ، اداري ، قضائي و... مسئولين را فراخوانده ضمن تذكر به آنها خواستار پيگيري جدي آنها مي شود .

نكته ديگراينكه قدرت رهبري به قدر معرفت وجديت وتوان اجرايي مسئولين به ظهور مي رسد واو بايد قدرت عمل خويش را با معرفت وجديت وتوان اجرائي مسئولين هماهنگ نمايد زيرا او مربي جامعه است ،بايد با جامعه همراه وهماهنگ باشد ، چنانكه حتي در مورد مولاعلي ( مي بينيم ، رهبري آن حضرت در حد كارايي كارگزارانش ظهور مي كند كه البته جديت كارگزاران در امور در مرتبه اي نازلتراز خود مولا است .

همه كارگزاران چون مالك اشتر نيستند كه اگر بودند كاستي ها بروز نمي كرد. در اينجا مي توان كاروان سالاري را مثال زدكه بايدهمراه كاروان از راهها برود وكاروانيان را هدايت كند .او نمي تواند جدا از كاروان با گذشتن از راههاي صعب العبور به سرعت به مقصد برسد . رئيس كاروان با صبر وتحمل از راههاي هموار كاروانيان را به مقتضاي توانشان به مقصد مي رساند .

از نظر آسيب شناسي اگر نظامي قائم به فرد باشد ، در صورت نبودن او آسيب هاي جدي به نظام وارد مي آيد كه جبران ناپذير است وپايه هاي اصلي آنرا فرو مي ريزد . از اينرو در تعاليم امام خميني ( نيز اهتمام جدي درقائم به فرد نبودن نظام كاملاً مشهود است وآن تاكيد بر قانون وقرار گرفتن همه چيز در جايگاه قانوني خود است .